Mijn naam is Mei-ke. Dat is de naam die de lieve mensen uit het asiel in Lommel mij hebben gegeven. Want mijn echte naam weten ze niet. Maar dat maakt niets uit hoor, ik vind Mei-ke mooi en daar luister ik ook goed naar.
Ik ben in het asiel terecht gekomen omdat Marina van VZW Dieren Onderweg mij thuis heeft opgehaald. Want mijn lieve baasje was gestorven en de politie wist niet waar ik zo gauw naar toe moest. Natuurlijk had ik veel verdriet en daarom mocht ik met een van de vrijwilligsters mee naar huis. En daar was het gezellig met 2 andere hondjes en 6 katten!
Buiten een lekker tuin en daar liepen nog een paar gekken dieren, een beest met veel wol [de winter is toch voorbij?] en 2 van de knorrende zwarte zwaar gewichten. Maar door al dat beestenspul en omdat ik extra verwend werd vergat ik een beetje mijn verdriet. Overdag gezellig naar het asiel en 's avonds weer mee naar hun huis. Het beviel me eigenlijk wel zo.
Maar dan op Pasen... De vrijwilligster waarbij ik logeerde moest weg en liet mij in het asiel. Heerlijk op kantoor bij de andere hondjes! Maar ik zie er wel uit als een schatje maar soms ben ik een echte kattenkop, vooral als het om eten gaat. En zo ook die 2de paasdag. Er was een ander dametje op kantoor die ook gek van eten is en op een gegeven moment kregen we ruzie. [ja niet zo netjes en dat met Pasen, dat weten we.] Het ging er op en dat voor 2 dames. Op een gegeven moment kreeg de andere dame me te pakken in het nekvel en schudde me flink door elkaar! [was wel een stukje groter als ik hoor] En waar mijn ras om bekend staat [ja ik ben een dame met koninklijk bloed] zitten onze ogen niet zo vast. En toen is een van mijn oogjes er uit gefloept!
Om een lang verhaal kort te houden: naar de dierenarts, oogje terug gezet en dicht genaaid in de hoop dat het zich weer zou gaan hechten. Maar helaas afgelopen vrijdag bleek het niet goed te gaan. Ze hebben me weer moeten opereren en is mijn oogje er volledig uit gehaald. Gelukkig mocht ik weer mee naar die vrijwilligster. Vandaag is het zondag en gaat het al weer veel beter met me, ik voel me goed heb gelukkig niet veel pijn. [daar krijg ik wat voor] En nu maar geduld hebben dat mijn haar weer aangroeit en je er niet veel meer van zal zien. En ach, met 1 oogje red ik me ook heel goed hoor.