Dierenasiel Noord-Limburg in Lommel

Dit hondje is deze voormiddag binnengebracht door mensen die het hadden gevonden.

Ze hadden het in het asiel in een kleine bench in de keuken gezet.

Ik wist niet wat ik zag: een klein hondje dat één hoopje ellende is.

Het is een hondje op leeftijd dat totaal verwaarloosd en uitgehongerd is, het is blind en doof, heeft geen tandjes meer, zijn ribben steken bijna letterlijk door zijn huid heen, het beetje haar dat hij nog heeft is geklit.

De dierenarts heeft hem vandaag onderzocht en hij is mee naar huis met één van de vrijwilligsters zodat hij wat kan opknappen.

Hoe kunnen mensen een hondje zoiets aandoen?

Ik heb er geen woorden voor....

ocharme zo zielig

Ik vind het heel erg voor dat hondje. Kan hij dan nog eten? Blind en doof tegelijk oharme
Ik had de site van dit asiel al een paar maanden geleden ontdekt. Ik zag een maand geleden dat ze nog vrijwilligers zochten, dus ik heb een mail gestuurd met het voorstel van nu in de paasvakantie te komen helpen, want verder moet ik elke dag werken. Ik heb nooit antwoord gehad Vind het zo raar.

Het is soms gemakkelijker een hondje of enig ander dier binnen te nemen en als het ouder wordt en ziek er niet naar om te kijken... ik vind het altijd zo spijtig voor de beestjes die de dupe van zulke dingen worden..

geweldig van je hoor, ik heb me hier in de buurt opgegeven als opvangmama voor gedumpte poezen en kittens, verleden jaar heb ik een kitten gevonden hier in het bos van 3 weken oud en ook met de papfles grootgebracht, en dat is zo'n voldoening als je een diertje in nood kunt helpen dat ik het nog wil doen

Gisterenmorgen ging het niet goed met Hugootje...

Hij is rustig over de regenboogbrug gegaan.

Rust zacht maatje....

Voor vrijwilligerswerk kan je best bellen want ze hebben het zo druk met beantwoorden van mails.
Ik verstaan dat het vervelend is als je geen antwoord krijgt.

Rakhan zei:

Arm prutske, had hij eindelijk een vooruitzicht op een warm plekje waar van hem gehouden werd en verzorgd werd en dan gaat hij naar de regenboogbrug.
God weet wat voor een leven dat Hugootje heeft gehad, ik moet er niet te veel over nadenken.

Wat erg vr het Hondje dat mensen zoiets over hun hart krijgen word er ziek van als ik er aan denk. verschrikkelijk is het gewoon!

Mijn naam is Mei-ke. Dat is de naam die de lieve mensen uit het asiel in Lommel mij hebben gegeven. Want mijn echte naam weten ze niet. Maar dat maakt niets uit hoor, ik vind Mei-ke mooi en daar luister ik ook goed naar.

Ik ben in het asiel terecht gekomen omdat Marina van VZW Dieren Onderweg mij thuis heeft opgehaald. Want mijn lieve baasje was gestorven en de politie wist niet waar ik zo gauw naar toe moest. Natuurlijk had ik veel verdriet en daarom mocht ik met een van de vrijwilligsters mee naar huis. En daar was het gezellig met 2 andere hondjes en 6 katten!

Buiten een lekker tuin en daar liepen nog een paar gekken dieren, een beest met veel wol [de winter is toch voorbij?] en 2 van de knorrende zwarte zwaar gewichten. Maar door al dat beestenspul en omdat ik extra verwend werd vergat ik een beetje mijn verdriet. Overdag gezellig naar het asiel en 's avonds weer mee naar hun huis. Het beviel me eigenlijk wel zo.

Maar dan op Pasen... De vrijwilligster waarbij ik logeerde moest weg en liet mij in het asiel. Heerlijk op kantoor bij de andere hondjes! Maar ik zie er wel uit als een schatje maar soms ben ik een echte kattenkop, vooral als het om eten gaat. En zo ook die 2de paasdag. Er was een ander dametje op kantoor die ook gek van eten is en op een gegeven moment kregen we ruzie. [ja niet zo netjes en dat met Pasen, dat weten we.] Het ging er op en dat voor 2 dames. Op een gegeven moment kreeg de andere dame me te pakken in het nekvel en schudde me flink door elkaar! [was wel een stukje groter als ik hoor] En waar mijn ras om bekend staat [ja ik ben een dame met koninklijk bloed] zitten onze ogen niet zo vast. En toen is een van mijn oogjes er uit gefloept!

Om een lang verhaal kort te houden: naar de dierenarts, oogje terug gezet en dicht genaaid in de hoop dat het zich weer zou gaan hechten. Maar helaas afgelopen vrijdag bleek het niet goed te gaan. Ze hebben me weer moeten opereren en is mijn oogje er volledig uit gehaald. Gelukkig mocht ik weer mee naar die vrijwilligster. Vandaag is het zondag en gaat het al weer veel beter met me, ik voel me goed heb gelukkig niet veel pijn. [daar krijg ik wat voor] En nu maar geduld hebben dat mijn haar weer aangroeit en je er niet veel meer van zal zien. En ach, met 1 oogje red ik me ook heel goed hoor.

ocharme

Ocharm t beestje maar goed dat ze goed verzorgd werd

Oogjes die er zo plots uitfloepen? Wist niet dat dat kon! Arm beestje

Ja, ik schrok ook toen ik dat las. Was het oogje echt helemaal los? Ik wist wel dat die uit hun oogkas konden schieten. Maar amai het arm dutske.

Dat kan gebeuren, vooral bij honden die nogal boloogjes hebben. Het oogje hing nog een beetje vast.

Ze is ondertussen vertrokken naar haar nieuwe baasjes