1 + 1 = ???

ik ben er twee jaar mee bezig geweest en toen ik dacht van het zal niks meer worden was het ineens zo ver, geduld is een schone zaak soms

dorien_951 zei:

jep heel vlotte bevalling.

om 14u het ziekenhuis in gegaan op controle omdat ik rugpijn had en misselijk was.
om 22u06 is onze zoon geboren.
De weeën , oke, dat deed pijn, en ja ik ben ook een stukje ingescheurd maar dat woog bij mij echt niet op tegen de vreugde van een gezond kindje te hebben.
Plus, onze Ferre was een sterrenkijker, hij was volledig ingedaald toen hij zich nog ging draaien. Hierbij heeft hij mijn heup bijna uit de kom geduwd en dat deed wel pijn maar uiteindelijk...
zalige zwangerschap gehad, zeer vlotte bevalling, stevige baby en nu steeds een droom van een peuter.
mij zal je niet snel horen klagen.

Ons mama zei dat, toen ze van mij pas bevallen was, er iemand ook moest bevallen die hard schreeuwde. Dat ze zo blij was dat ze al bevallen was, want dat ze er anders heel erg bang voor zou geweest zijn. Maar bij haar viel het ook allemaal goed mee.

Mijn nicht heeft anders horrorverhalen genoeg voor alles wat tijdens een bevalling met keizersnede mis kan gaan

Brit: dat jaar is zowat om, dus dan zou alles van binnen klaar moeten zijn Héél veel succes!

Dafne: laten we hopen dat iedereen zo'n zwangerschap kent he
Een collega van mij heeft 10 maanden geprobeerd, en heeft dan bijna 7 van de 9 maanden in bed mogen doorbrengen. Nu heeft ze een heel lief en gezond zoontje van 11 maand, maar ze wil zeker geen 2e meer.

Mijn back-up collega was dan weer na 3 weken gelijk in verwachting, had een heel vlotte zwangerschap en bevalling en alles, en ook haar zoontje (nu 8 maand) is gezond en wel, en ze wil zelfs voor een 3e gaan (als dat mag van haar man).

... 't zijn echt allemaal jongens he... een andere collega is vorig jaar ook bevallen van een jongetje. Straks is de streak voorbij, en krijg ik een meisje...

maar meisjes zijn ook leuk hoor.

Ik ben meter van een meisje dat gemakkelijk met de jongens mee aan kan: ravotten, razen, niet snel bang...

Voor mijne volgende (als die er ooit komt) wil ik toch ook graag een meisje.
Zo van die leuke paardenstaartjes maken, cute haarbandjes kopen, de winkels liggen vol met meisjes spullen...

dorien_951 zei:

We zullen moeten wachten tot er hier een meisjesvibe op het forum komt om eraan te beginnen. Nu zijn het allemaal jongens. Dat gaat met periodes zeker. Toen wij eraan gingen beginnen, kreeg iedereen in mijn buurt meisjes of waren ze zwanger van een meisje. Heb nog gezegd dat ze zouden uitverkocht zijn tegen dat het mijn toer was. En ik had nog gelijk ook. Maar met alle nieuwe zwangeren hier en diegenen die bezig zijn, zijn de jongens misschien binnenkort uitverkocht. Dan kunnen we beginnen voor een meisje.
En voor meisjes vind je inderdaad veel meer in de winkels.

Ik wil toch ook mijn verhaal hier eens neerschrijven, kwestie van wat moed te geven aan hen bij wie het al even duurt voordat ze zwanger zijn...

Ik wist altijd al dat het voor mij niet zo simpel zou zijn om zwanger te worden... Ik menstrueer gemiddeld om de 6 maanden. Soms eens na 4 maanden, dan weer eens 9 maanden tussen. Op zijn minst gezegd onregelmatig dus. Mijn gyneacologe had gezegd dat ik dan ook moest rekenen op ongeveer 6 jaar proberen om op de natuurlijke manier zwanger te worden. Ja, ik was toen net getrouwd en kindjes wou ik wel, maar liever nog niet direct gezien we net een oude woning gekocht hadden en we deze helemaal moesten verbouwen. Na alles te bespreken met Tom, hadden we besloten de anticonceptie toch maar overboord te gooien, zo kon mijn lichaam alvast even terug wennen aan de voor mij natuurlijke cycli. Het laatste in mijn gedachten was dus zwanger worden, want dit zou nog wel enkele jaren duren... tot ik 2-3 maanden later toch zoveel zin in chips en frietjes had, dat het toch wel 'vreemd' te noemen was. Ik kon geen frietkot passeren of moest een pakje hebben met veeeeeel mayonaise . Verschillende mensen in onze omgeving gaven mij toch de raad om eens een test te doen. En ja hoor, zwanger. Wat een emoties toen door me gingen : ongeloof, enorme blijdschap, en ja, ook wel paniek! Want het paste nu echt niet!! Maar deze emoties maakten vlug plaats voor een ongelooflijke dankbaarheid dat wij gespaard bleven van jaren proberen!! En ja, ik heb met 7 maanden zwangerschap vloeren uitgebroken, met emmers stabilisé naar het 1e verdiep gesleurd en de 2 laatste maanden van m'n zwangerschap in de zetel in de living geslapen omdat onze slaapkamer nog belange niet klaar was het moment dat we moesten verhuizen. Maar dit nam ik er graag bij.
Moraal van het verhaal, zoals er velen al gezegd hebben : het moment dat je er niet (meer) mee bezig bent, komt het voor velen als vanzelf! En voor de meesten lukt het vroeg of later zeker. Niet altijd het moment dat je het plant, maar idd, zoiets kan je zeker niet altijd plannen. En ik heb iets van, beter een jaartje 'te vroeg' zwanger, dan uiteindelijk jaren moeten proberebn.

Mijn beste vriendin heeft ook jaren gesukkeld, ook met in vitro. Toen ze alle hoop opgegeven had, bleek ze ineens zwanger!! En voor het 2de kindje hebben ze zelfs geen hulp nodig gehad!!

Maar ik kan me best voorstellen dat het heel frustrerend moet zijn als al je hele omgeving zwanger is, en het voor jou niet lijkt te lukken. En dan heb je ook nog eens van die onnozelaars die je met Nieuwjaar, Pasen, verjaardag,... een kindje wensen. Terwijl jij dit al jaren wenst .

saparapah zei:

zeg wel!!!!
  
heb je ff meegedeeld dat jullie er samen voor gekozen hebben om ervoor te gaan

en iedere maand is het van en? is het al gelukt en dan sta je daar
dan is je collega binnen de 3 maand zwanger en is het weer van en? nog niks bij jullie (waarop ik heb geantwoord; we kweken niet allemaal gelijk konijnen hé) gelukkig kunnen we er nog om lachen

enne btw ze zeggen hoe lange het duurt des te mooier het kind hé
zal da e schoontje zijn bij ons

MZ_forever zei:

Neen dat denk ik niet hé Emilieken ze zijn al 14 nu,Ks bestond toen nog niet zeker??????

Ik wil ook liefst een meisje als ik echt mag kiezen .
Maar een zoontje is ook leuk natuurlijk .

brit zei:

Hehe... ik heb een collega van mij gevraagd "wil jij het weten, als't gelukt is, voor de rest van de groep hier?" hij: "ehm, nee, dat moet niet! Zeg het mij maar gelijk met al de rest!" dus ik, heel fijntjes: "als jij mij blijft vragen of het gelukt is, en ALS het gelukt is, dan ga ik dat niet kunnen verstoppen!" Dus moest hij lachen: hij zal't niet meer zo vragen

Je kan beter in heel de groep hard roepen dat je ABSOLUUT geen lastpostjes wil maw geen kinderen wil !!! Daarna laten ze je minsten een jaar met rust

dafne zei:

Vergeet je niet dat er hier ook nog Nederlanders zijn? In Nederland is het niet; Oh je hebt pijn dus je mag een Epidurale. Ten eerste zijn 9 van de 10 keer nog geen eens mensen aanwezig die zo'n ding zetten en ten tweede word je voor gek verklaard als je zo'n ding wilt.

Alhoewel door veel tegenstand de laatste tijd er wel meer vraag gedaan wordt naar Epidurale en er ook meer vanuit wordt gegaan dat een ziekenhuis dit aanbiedt... dus heb medelijden met de stakkers in Holland.

Ik word dit jaar 38. Dus ik heb het opgegeven . Waarom is te persoonlijk.

Bewerkt door papaver, 09 januari 2011 - 23:00.

papaver zei: