deboke06 zei:
Dames dames, kijk es hier, kon het wachten niet laten en kijk ne keer hier : 
Van harte gefeliciteerd!!!
5
1204 reacties op dit onderwerp
#677 Geplaatst 09 december 2011 - 10:52
Ginger-en-Noortje zei:
Mooi zo! Nog een tipje waar ik last van had: Het gevoel of je elk moment ongesteld gaat worden. Geen zorgen maken daarover hoor! Je baarmoeder is een beetje bezig omdat zich er iets innestelt, en dat voel je. Ik voel t nu opnieuw omdat vanaf week 10 de groei ineens nogal explosief is. De baarmoeder moet meerekken en dat registreer je dan als de krampjes die je kent van het ongesteld zijn.
Ik ben super blij voor jou!!!
Ik ben super blij voor jou!!!
Ben blij dat e het zegt want het is idd alsof ik elk moment ongesteld kan worden,het rommelt daar beneden
en als ik moet niezen ofzo dan voel ik dat heel erg in mijn onderbuik...Kan het echt niet geloven, van "onmogelijk natuurlijk zwanger" naar "wel natuurlijk zwanger"
#678 Geplaatst 09 december 2011 - 10:55
Dat van het niezen heb ik nu ook heel erg en ik voel 't ook rommelen in m'n buik tegenwoordig. Kan niet wachten tot ik ukkie voel. Proficiat trouwens. Normaal kan je online de vermoedelijk datum heel gemakkelijk uitrekenen.
#680 Geplaatst 09 december 2011 - 11:03
deboke06 zei:
Ben blij dat e het zegt want het is idd alsof ik elk moment ongesteld kan worden,het rommelt daar beneden en als ik moet niezen ofzo dan voel ik dat heel erg in mijn onderbuik...
Kan het echt niet geloven, van "onmogelijk natuurlijk zwanger" naar "wel natuurlijk zwanger"
en als ik moet niezen ofzo dan voel ik dat heel erg in mijn onderbuik...Kan het echt niet geloven, van "onmogelijk natuurlijk zwanger" naar "wel natuurlijk zwanger"
Er zijn nog meer vrouwen die dat mirakel hebben mogelijk beleven en ook mannen die 100% onvruchtbaar bleken zich toch konden voortplanten. De natuur is iets vreemds, dat wil zich niet altijd in een vakje laten steken(onvruchtbaar of vruchtbaar)...
#681 Geplaatst 09 december 2011 - 11:37
Floraisonskat zei:
Er zijn nog meer vrouwen die dat mirakel hebben mogelijk beleven en ook mannen die 100% onvruchtbaar bleken zich toch konden voortplanten. De natuur is iets vreemds, dat wil zich niet altijd in een vakje laten steken(onvruchtbaar of vruchtbaar)...
Ik hoorde ook eens zo'n verhaal van een man die zich had laten castreren, het koppel had al enkele kinderen en vond dit genoeg. Na een tijd wordt de vrouw terug zwanger en de man verdenkt haar van overspel. Maar na controle was de castratie maar half uitgevoerd!! Dus bijna een stuk gelopen relatie door een medische fout, het kan allemaal...
Mens'dom', dieren'rijk' 
#682 Geplaatst 09 december 2011 - 11:37
chatje80 zei:
Dat van het niezen heb ik nu ook heel erg en ik voel 't ook rommelen in m'n buik tegenwoordig. Kan niet wachten tot ik ukkie voel. Proficiat trouwens. Normaal kan je online de vermoedelijk datum heel gemakkelijk uitrekenen.
Afhankelijk van de site waar ik het uitreken is het 11 - 12 of 14 augustus...
Halverwege augustus dus
#683 Geplaatst 09 december 2011 - 11:39
Floraisonskat zei:
Er zijn nog meer vrouwen die dat mirakel hebben mogelijk beleven en ook mannen die 100% onvruchtbaar bleken zich toch konden voortplanten. De natuur is iets vreemds, dat wil zich niet altijd in een vakje laten steken(onvruchtbaar of vruchtbaar)...
Ja blijkbaar maar daar ben ik echt tevreden mee ! Ik was gewoon al zwanger toen we met het ventje op controle gingen...
#684 Geplaatst 09 december 2011 - 11:52
deboke06 zei:
Ja blijkbaar maar daar ben ik echt tevreden mee ! Ik was gewoon al zwanger toen we met het ventje op controle gingen...
je hebt maar 1 snelle zwemmer nodig he
Groetjes van Wendy en de poezenbende
#685 Geplaatst 09 december 2011 - 11:52
Ik heb dit topic al even niet meer gevolgd en wil dus de dames die ondertussen zwanger geraakt zijn een hele dikke proficiat wensen!!! 
Ik had graag een jonge moeder geweest (ben nog 'maar' 23) maar mijn vriend vond het steeds nog te vroeg (hij is 10 jaar ouder) en ik vond het lastig om topics zoals deze te lezen. Niet omdat ik jullie dit geluk niet gun, maar omdat dit geluk blijkbaar voor mij 'nog' niet is weggelegd.
Onlangs waren we bij Andy's familie, en het verhaal dat Deboke enkele weken/maanden terug vertelde, daar kon ik mij heel goed in terug vinden!
Er zijn er net 2 moeder geworden, er zijn er 2 zwanger, al de rest heeft al kindjes en er staat 1 op trouwen.... en steeds terug de vraag: Wanneer is het aan jullie? Wanneer gaan jullie trouwen? Willen jullie nog geen kinderen?
Echt waar, ik stond op ontploffen!!
Ik kwam thuis en ben direct beginnen wenen... ik kon niet meer!
Steeds weer hetzelfde moeten zeggen: het is nog te vroeg... Terwijl het voor mij zeker niet te vroeg is maar tijd! Maar Andy wil niet trouwen en nog geen kinderen...
Nu moet je ook weten dat er in mijn familie langs vaders kant de erfelijke ziekte Mucoviscidose zit...
Dat is nog maar onlangs bekend geraakt door mijn nonkel die wou aan kinderen beginnen en het lukte maar niet... blijkbaar zijn er daarvan verschillende soorten symptomen waaronder dat hij ook geen zaadleider heeft... Velen van mijn familie zijn drager. Een nonkel van mijn vader heeft nooit kinderen gehad en vroeger werden daar geen vragen rond gesteld hoe het kwam.
Nu heb ik wel het hele proces van mijn nonkel en tante meegemaakt en gezien hoe moeilijk het kan zijn om zwanger te worden op niet-natuurlijke wijze. Ze werden uiteindelijk (gelukkig!) na heel lang proberen toch zwanger via IVF.
Mijn vriend begrijpt dat niet, maar stel dat het bij ons ook niet lukt op natuurlijke manier, dan wil ik dat snel weten...
Nu, in september was ik een cursus voor 4 jaar gestart, samen bij mijn voltijdse job. De combinatie was onhoudbaar en ik ben er mee moeten stoppen. Nu vorige week, toen ik nog twijfelde of ik zou verder doen of niet, vroeg ik Andy wat hij zou willen dat ik doe: verder studeren of er mee stoppen. Hij zei eerst dat ik dat zelf moest beslissen zodat ik geen spijt had, maar toen zei ik dat ik eigenlijk hoopte om rond maart te stoppen met mijn pil en te beginnen denken aan een klein 'Andy'tje'!
Hij zei geen nee!! (maar ook geen ja....
) maar ik heb toch al de aanzet gegeven en hopelijk mag ik binnenkort ook bij jullie bolle buik aansluiten! Want ik zag aan zijn reactie dat hij het langs een kant ook wel ziet zitten! Het enige dat hem wat tegenhoud is dat hij zijn 'vrijheid' zal kwijt zijn.... (dat zijn zijn woorden)
Een hele boterham, maar ik ben blij dat ik het met iemand eens kan delen!
Nu ik weet dat er een kans is dat we er binnenkort aan beginnen, kan ik terug zonder krop in de keel zo'n verhalen als jullie lezen, en kijken naar jonge of zwangere mama's!
Alvast veel succes de komende maanden! Ik denk aan jullie!
Ik had graag een jonge moeder geweest (ben nog 'maar' 23) maar mijn vriend vond het steeds nog te vroeg (hij is 10 jaar ouder) en ik vond het lastig om topics zoals deze te lezen. Niet omdat ik jullie dit geluk niet gun, maar omdat dit geluk blijkbaar voor mij 'nog' niet is weggelegd.
Onlangs waren we bij Andy's familie, en het verhaal dat Deboke enkele weken/maanden terug vertelde, daar kon ik mij heel goed in terug vinden!
Er zijn er net 2 moeder geworden, er zijn er 2 zwanger, al de rest heeft al kindjes en er staat 1 op trouwen.... en steeds terug de vraag: Wanneer is het aan jullie? Wanneer gaan jullie trouwen? Willen jullie nog geen kinderen?
Echt waar, ik stond op ontploffen!!
Ik kwam thuis en ben direct beginnen wenen... ik kon niet meer!Steeds weer hetzelfde moeten zeggen: het is nog te vroeg... Terwijl het voor mij zeker niet te vroeg is maar tijd! Maar Andy wil niet trouwen en nog geen kinderen...
Nu moet je ook weten dat er in mijn familie langs vaders kant de erfelijke ziekte Mucoviscidose zit...
Dat is nog maar onlangs bekend geraakt door mijn nonkel die wou aan kinderen beginnen en het lukte maar niet... blijkbaar zijn er daarvan verschillende soorten symptomen waaronder dat hij ook geen zaadleider heeft... Velen van mijn familie zijn drager. Een nonkel van mijn vader heeft nooit kinderen gehad en vroeger werden daar geen vragen rond gesteld hoe het kwam.
Nu heb ik wel het hele proces van mijn nonkel en tante meegemaakt en gezien hoe moeilijk het kan zijn om zwanger te worden op niet-natuurlijke wijze. Ze werden uiteindelijk (gelukkig!) na heel lang proberen toch zwanger via IVF.
Mijn vriend begrijpt dat niet, maar stel dat het bij ons ook niet lukt op natuurlijke manier, dan wil ik dat snel weten...
Nu, in september was ik een cursus voor 4 jaar gestart, samen bij mijn voltijdse job. De combinatie was onhoudbaar en ik ben er mee moeten stoppen. Nu vorige week, toen ik nog twijfelde of ik zou verder doen of niet, vroeg ik Andy wat hij zou willen dat ik doe: verder studeren of er mee stoppen. Hij zei eerst dat ik dat zelf moest beslissen zodat ik geen spijt had, maar toen zei ik dat ik eigenlijk hoopte om rond maart te stoppen met mijn pil en te beginnen denken aan een klein 'Andy'tje'!
Hij zei geen nee!! (maar ook geen ja....
) maar ik heb toch al de aanzet gegeven en hopelijk mag ik binnenkort ook bij jullie bolle buik aansluiten! Want ik zag aan zijn reactie dat hij het langs een kant ook wel ziet zitten! Het enige dat hem wat tegenhoud is dat hij zijn 'vrijheid' zal kwijt zijn.... (dat zijn zijn woorden)Een hele boterham, maar ik ben blij dat ik het met iemand eens kan delen!
Nu ik weet dat er een kans is dat we er binnenkort aan beginnen, kan ik terug zonder krop in de keel zo'n verhalen als jullie lezen, en kijken naar jonge of zwangere mama's!
Alvast veel succes de komende maanden! Ik denk aan jullie!
Mens'dom', dieren'rijk'
#686 Geplaatst 09 december 2011 - 12:09
TinekeM zei:
Ik hoorde ook eens zo'n verhaal van een man die zich had laten castreren, het koppel had al enkele kinderen en vond dit genoeg. Na een tijd wordt de vrouw terug zwanger en de man verdenkt haar van overspel. Maar na controle was de castratie maar half uitgevoerd!! Dus bijna een stuk gelopen relatie door een medische fout, het kan allemaal...
Je bedoelt sterilisatie.. mannen worden niet gecastreerd (betekent ballen eraf)
Bewerkt door Ginger-en-Noortje, 09 december 2011 - 12:12.
#687 Geplaatst 09 december 2011 - 12:12
Ginger-en-Noortje zei:
Je bedoelt sterilisatie.. mannen worden niet gecastreed (betekent ballen eraf)
Jaaaaa dat bedoelde ik.....
Sorry voor de mannelijke mee-lezers...... foutje van de firma
Mens'dom', dieren'rijk'
#688 Geplaatst 09 december 2011 - 17:19
Wel Tine, wanneer jullie ervoor gaan, kan je hier altijd je leuke of minder leuke nieuwtjes kwijt
Je kan het bij hem ook altijd aanhalen he, dat tijd voor hem niet veel uitmaakt, maar dat je als vrouw het meest vruchtbaar bent voor je 30, en dat het lang niet altijd van de eerste keer lukt. Dat kinderen belangrijk voor jou zijn, en dat je liefst je beste kansen benut!
Veel succes alvast!
En Debo'ke, spannend he
Je kan het bij hem ook altijd aanhalen he, dat tijd voor hem niet veel uitmaakt, maar dat je als vrouw het meest vruchtbaar bent voor je 30, en dat het lang niet altijd van de eerste keer lukt. Dat kinderen belangrijk voor jou zijn, en dat je liefst je beste kansen benut!
Veel succes alvast!
En Debo'ke, spannend he
#689 Geplaatst 11 december 2011 - 10:44
TinekeM zei:
Ik heb dit topic al even niet meer gevolgd en wil dus de dames die ondertussen zwanger geraakt zijn een hele dikke proficiat wensen!!!
Ik had graag een jonge moeder geweest (ben nog 'maar' 23) maar mijn vriend vond het steeds nog te vroeg (hij is 10 jaar ouder) en ik vond het lastig om topics zoals deze te lezen. Niet omdat ik jullie dit geluk niet gun, maar omdat dit geluk blijkbaar voor mij 'nog' niet is weggelegd.
Onlangs waren we bij Andy's familie, en het verhaal dat Deboke enkele weken/maanden terug vertelde, daar kon ik mij heel goed in terug vinden!
Er zijn er net 2 moeder geworden, er zijn er 2 zwanger, al de rest heeft al kindjes en er staat 1 op trouwen.... en steeds terug de vraag: Wanneer is het aan jullie? Wanneer gaan jullie trouwen? Willen jullie nog geen kinderen?
Echt waar, ik stond op ontploffen!! Ik kwam thuis en ben direct beginnen wenen... ik kon niet meer!
Steeds weer hetzelfde moeten zeggen: het is nog te vroeg... Terwijl het voor mij zeker niet te vroeg is maar tijd! Maar Andy wil niet trouwen en nog geen kinderen...
Nu moet je ook weten dat er in mijn familie langs vaders kant de erfelijke ziekte Mucoviscidose zit...
Dat is nog maar onlangs bekend geraakt door mijn nonkel die wou aan kinderen beginnen en het lukte maar niet... blijkbaar zijn er daarvan verschillende soorten symptomen waaronder dat hij ook geen zaadleider heeft... Velen van mijn familie zijn drager. Een nonkel van mijn vader heeft nooit kinderen gehad en vroeger werden daar geen vragen rond gesteld hoe het kwam.
Nu heb ik wel het hele proces van mijn nonkel en tante meegemaakt en gezien hoe moeilijk het kan zijn om zwanger te worden op niet-natuurlijke wijze. Ze werden uiteindelijk (gelukkig!) na heel lang proberen toch zwanger via IVF.
Mijn vriend begrijpt dat niet, maar stel dat het bij ons ook niet lukt op natuurlijke manier, dan wil ik dat snel weten...
Nu, in september was ik een cursus voor 4 jaar gestart, samen bij mijn voltijdse job. De combinatie was onhoudbaar en ik ben er mee moeten stoppen. Nu vorige week, toen ik nog twijfelde of ik zou verder doen of niet, vroeg ik Andy wat hij zou willen dat ik doe: verder studeren of er mee stoppen. Hij zei eerst dat ik dat zelf moest beslissen zodat ik geen spijt had, maar toen zei ik dat ik eigenlijk hoopte om rond maart te stoppen met mijn pil en te beginnen denken aan een klein 'Andy'tje'!
Hij zei geen nee!! (maar ook geen ja.... ) maar ik heb toch al de aanzet gegeven en hopelijk mag ik binnenkort ook bij jullie bolle buik aansluiten! Want ik zag aan zijn reactie dat hij het langs een kant ook wel ziet zitten! Het enige dat hem wat tegenhoud is dat hij zijn 'vrijheid' zal kwijt zijn.... (dat zijn zijn woorden)
Een hele boterham, maar ik ben blij dat ik het met iemand eens kan delen!
Nu ik weet dat er een kans is dat we er binnenkort aan beginnen, kan ik terug zonder krop in de keel zo'n verhalen als jullie lezen, en kijken naar jonge of zwangere mama's!
Alvast veel succes de komende maanden! Ik denk aan jullie!
Ik had graag een jonge moeder geweest (ben nog 'maar' 23) maar mijn vriend vond het steeds nog te vroeg (hij is 10 jaar ouder) en ik vond het lastig om topics zoals deze te lezen. Niet omdat ik jullie dit geluk niet gun, maar omdat dit geluk blijkbaar voor mij 'nog' niet is weggelegd.
Onlangs waren we bij Andy's familie, en het verhaal dat Deboke enkele weken/maanden terug vertelde, daar kon ik mij heel goed in terug vinden!
Er zijn er net 2 moeder geworden, er zijn er 2 zwanger, al de rest heeft al kindjes en er staat 1 op trouwen.... en steeds terug de vraag: Wanneer is het aan jullie? Wanneer gaan jullie trouwen? Willen jullie nog geen kinderen?
Echt waar, ik stond op ontploffen!!
Ik kwam thuis en ben direct beginnen wenen... ik kon niet meer!Steeds weer hetzelfde moeten zeggen: het is nog te vroeg... Terwijl het voor mij zeker niet te vroeg is maar tijd! Maar Andy wil niet trouwen en nog geen kinderen...
Nu moet je ook weten dat er in mijn familie langs vaders kant de erfelijke ziekte Mucoviscidose zit...
Dat is nog maar onlangs bekend geraakt door mijn nonkel die wou aan kinderen beginnen en het lukte maar niet... blijkbaar zijn er daarvan verschillende soorten symptomen waaronder dat hij ook geen zaadleider heeft... Velen van mijn familie zijn drager. Een nonkel van mijn vader heeft nooit kinderen gehad en vroeger werden daar geen vragen rond gesteld hoe het kwam.
Nu heb ik wel het hele proces van mijn nonkel en tante meegemaakt en gezien hoe moeilijk het kan zijn om zwanger te worden op niet-natuurlijke wijze. Ze werden uiteindelijk (gelukkig!) na heel lang proberen toch zwanger via IVF.
Mijn vriend begrijpt dat niet, maar stel dat het bij ons ook niet lukt op natuurlijke manier, dan wil ik dat snel weten...
Nu, in september was ik een cursus voor 4 jaar gestart, samen bij mijn voltijdse job. De combinatie was onhoudbaar en ik ben er mee moeten stoppen. Nu vorige week, toen ik nog twijfelde of ik zou verder doen of niet, vroeg ik Andy wat hij zou willen dat ik doe: verder studeren of er mee stoppen. Hij zei eerst dat ik dat zelf moest beslissen zodat ik geen spijt had, maar toen zei ik dat ik eigenlijk hoopte om rond maart te stoppen met mijn pil en te beginnen denken aan een klein 'Andy'tje'!
Hij zei geen nee!! (maar ook geen ja....
) maar ik heb toch al de aanzet gegeven en hopelijk mag ik binnenkort ook bij jullie bolle buik aansluiten! Want ik zag aan zijn reactie dat hij het langs een kant ook wel ziet zitten! Het enige dat hem wat tegenhoud is dat hij zijn 'vrijheid' zal kwijt zijn.... (dat zijn zijn woorden)Een hele boterham, maar ik ben blij dat ik het met iemand eens kan delen!
Nu ik weet dat er een kans is dat we er binnenkort aan beginnen, kan ik terug zonder krop in de keel zo'n verhalen als jullie lezen, en kijken naar jonge of zwangere mama's!
Alvast veel succes de komende maanden! Ik denk aan jullie!
Mannen mag je hierin niet pushen werkt averechts
Maar wel manipuleren 
Ik ben getrouwd met een man, die eigenlijk nooit ging trouwen, die absoluut geen kinderen wilden en dieren in huis over zijn lijk. We zijn 2 jaar nadat we elkaar leerde kennen getrouwd, datzelfde jaar werd ik zwanger van mijn oudste, ondertussen hebben we 3 kinderen. En sinds vorig jaar januari 1 kat en 7 maanden later een 2de kat. Beide dieren die binnen en buiten mogen leven en slapen bij ons boven in de slaapkamer in hun eigen mandje of bij ons op bed.Geef het wat tijd, laat weten dat het voor jouw wel belangrijk is, maar niet pushen...
Guest_brit_*
Guest_brit_*
#690 Geplaatst 11 december 2011 - 11:51
aaah deboke ik wist het dat het toch ging lukken eens je je erbij neerlegt is het zo ver... een hele grote proficiat en augustus is een goede maand hoor voor een babytje 
geniet er maar van 
geniet er maar van
