Je bent pas 25 ! dus nog beste wel tijd .... het gevoel dat je het echt wilt komt vast nog wel.... geniet nu van je vrijheid . Als je nog over piekert dan ben je er gewoon nog niet aan toe :-) (IK heb pas na mijn 30 ste kinderen gekregen) ten eerste omdat ik nog niet de ware was tegen gekomen en ten tweede omdat ik er nog niet aan toe was )
4
104 reacties op dit onderwerp
Guest_Lot_*
Guest_Lot_*
#16 Geplaatst 13 februari 2009 - 13:28
#17 Geplaatst 13 februari 2009 - 13:51
Als je er nog erg aan twijfeld kan je idd best nog ff wachten. Ikzelf wou graag op mijn 25 jaar een kindje hebben en op die leeftijd is dan ook Joël geboren en nu op mijn 27ste is Dean geboren 
Ik heb altijd graag vroeg kindjes gewillen, mijn mama was 20 jaar toen ze mij had en ze is nu mijn beste vriendin. Dat wou ik ook graag.
Maar tussen mijn 20 en 24 jaar twijfelde ik toch nog hard en durfde ik de stap niet te zetten. Ik was bang dat ik het niet aankon, enz ...
Toen ik zwanger was begonnen die twijfels opnieuw, maar dat is normaal, heb al van meerdere aanstaande moeders gehoord die begonnen twijfelen als het moment er bijna is. Maar toen Joël geboren was, vielen die twijfels meteen weg. Een eigen kindje is toch nog helemaal anders dan er eentje op een ander te zien. Met je eigen kindje voel je een binding, het is nog maar net geboren en je kan je al geen leven meer zonder dat babytje voorstellen.
Je kan de tijd natuurlijk niet meer terugdraaien als het kindje er eenmaal is, dus je moet er 100 % achter staan om er aan te beginnen.
Het is natuurlijk, je moet een deel van je vrijheid laten vallen, nachtrust, enz... en dat is soms wel erg vermoeiend, vooral als je zo'n druk exemplaar als Joël hebt rondlopen
Hij heeft zo'n leeftijd dat hij overal wilt aankomen, opkruipt, enz... Maar aan de andere kant krijg je er ook heel veel liefde van, zou hem en Dean niet meer kunnen missen
Ik heb altijd graag vroeg kindjes gewillen, mijn mama was 20 jaar toen ze mij had en ze is nu mijn beste vriendin. Dat wou ik ook graag.
Maar tussen mijn 20 en 24 jaar twijfelde ik toch nog hard en durfde ik de stap niet te zetten. Ik was bang dat ik het niet aankon, enz ...
Toen ik zwanger was begonnen die twijfels opnieuw, maar dat is normaal, heb al van meerdere aanstaande moeders gehoord die begonnen twijfelen als het moment er bijna is. Maar toen Joël geboren was, vielen die twijfels meteen weg. Een eigen kindje is toch nog helemaal anders dan er eentje op een ander te zien. Met je eigen kindje voel je een binding, het is nog maar net geboren en je kan je al geen leven meer zonder dat babytje voorstellen.
Je kan de tijd natuurlijk niet meer terugdraaien als het kindje er eenmaal is, dus je moet er 100 % achter staan om er aan te beginnen.
Het is natuurlijk, je moet een deel van je vrijheid laten vallen, nachtrust, enz... en dat is soms wel erg vermoeiend, vooral als je zo'n druk exemplaar als Joël hebt rondlopen
Hij heeft zo'n leeftijd dat hij overal wilt aankomen, opkruipt, enz... Maar aan de andere kant krijg je er ook heel veel liefde van, zou hem en Dean niet meer kunnen missen 
Guest_MissKitty_*
Guest_MissKitty_*
#18 Geplaatst 13 februari 2009 - 13:55
Misschien is het feit dat je er zo bij nadenkt en zelfs een topic over opent toch een teken dat je wel iets begint te voelen? 
Guest_Muizepoes_*
Guest_Muizepoes_*
#19 Geplaatst 13 februari 2009 - 14:05
Ik heb drie kindjes en had een sterk moedergevoel onze eerste zoon is geboren tot ik 22 jaar was, heel bewust en direct dezelfde maand zwanger! 
Dochter op mijn 24 ste en onze kleinste op mijn 29 ste. Ik zou direct herbeginnen, het is leuk een jonge mama te zijn
Het is moeilijk te omschrijven dat moedergevoel maar owee als het aanwezig is! Je zult heus wel het moment aanvoelen!
onze eerste zoon is geboren tot ik 22 jaar was, heel bewust en direct dezelfde maand zwanger! Dochter op mijn 24 ste en onze kleinste op mijn 29 ste. Ik zou direct herbeginnen, het is leuk een jonge mama te zijn Het is moeilijk te omschrijven dat moedergevoel maar owee als het aanwezig is! Je zult heus wel het moment aanvoelen!
#20 Geplaatst 13 februari 2009 - 14:05
Ik heb ook zo een periode gehad waarin ik zoveel nadacht over dit, mijn nicht die een jaar jonger is als ik was zwanger en het was het enige dat de klok sloeg in de familie. Ik heb het daar enorm moeilijk mee gehad waarom zij wel en ik niet maar daar ben ik wel over nu. Nu vorig jaar is een vriendin bevallen en het begon opnieuw. Ik zou dolgraag een kindje hebben maar ben niet zeker van mijn relatie, dat is bij mij het grootste probleem en angst. De tijd zal het wel uitwijzen.
En wat jouw schoonmoeder betreft, join the club, die zei al van voor dat er sprake was van kinderen dat het kindje meer bij mijn ouders zou zijn dan bij haar
En wat jouw schoonmoeder betreft, join the club, die zei al van voor dat er sprake was van kinderen dat het kindje meer bij mijn ouders zou zijn dan bij haar
#21 Geplaatst 13 februari 2009 - 14:08
M&M zei:
Ik zou dolgraag een kindje hebben maar ben niet zeker van mijn relatie, dat is bij mij het grootste probleem en angst. De tijd zal het wel uitwijzen.
De relatie is het grootste probleem, mijn nicht is er 27, heeft 2 kindjes en is pas uit elkaar met haar vriend. De kindjes zijn daar natuurlijk een klein beetje de dupe van
Guest_poezemannen_*
Guest_poezemannen_*
#23 Geplaatst 13 februari 2009 - 14:12
Ines zei:
De relatie is het grootste probleem, mijn nicht is er 27, heeft 2 kindjes en is pas uit elkaar met haar vriend. De kindjes zijn daar natuurlijk een klein beetje de dupe van
Wel ja, dat is zo..twee broers van mijn vriend zijn ook gescheiden. Elk hebben ze 2 kinderen...jammer maar als 't niet gaat, gaat het niet maar misschien hadden ze wat beter moeten nadenken alvorens aan kinderen te beginnen. Het is geen groot bewaard geheim dat zijn oudste broer met zijn vriendin telkens zwanger waren nadat ze ruzie gehad hadden..dus ja..dan weet ge al dat dat niet goed zit.
#24 Geplaatst 13 februari 2009 - 15:39
Door mijn relatie twijfel ik niet die is goed...
Ik kan natuurlijk ook niet garanderen dat we binnen 10 jaar nog bij elkaar zijn
Maar dat kan, mijn gedacht, niemand!
Volgens ons mama ben ik er teveel mee bezig
Ik kan natuurlijk ook niet garanderen dat we binnen 10 jaar nog bij elkaar zijn
Maar dat kan, mijn gedacht, niemand!
Volgens ons mama ben ik er teveel mee bezig
#25 Geplaatst 13 februari 2009 - 18:07
Langs de andere kant kun je ook stellen dat het NOOIT de goede moment is, je kunt blijven twijfelen en uitstellen want je bent er nog niet klaar voor. Of je financiële toestand staat nog niet op punt of je hebt bemoeizieke schoonouders,of je bent volop carrière aan 't maken etc....je kunt blijven ecxuses verzinnen en op een keer, oeps....daar sta je dan. De tijd is voorbij gevlogen, je huis is eindelijk afbetaald en je hebt nog steeds geen kinderen want je had andere prioriteiten.
Ik zeg niet dat je zonder nadenken er moet invliegen maar ik spreek uit ervaring. Bij mij is het dan de andere kant uitgegaan: ik wilde 3, 4 kinderen, leek me heerlijk om zondags met het hele gezin aan de onbijttafel te zitten. Het is totaal anders uitgedraaid maar ik ben superblij dat ik m'n dochter heb. Het is m'n beste vriendin, m'n steun, m'n alles. Soms denk ik: als ik m'n dochter niet had gekregen dan zat ik hier nu wel in m'n uppie en zouden er ook héééééél veel leuke dingen wegvallen.
Ik wou alleen dat ze ook eens de knoop zou doorhakken en me een kleinkind "gaf". Maar ze heeft het ook steeds te druk terwijl ze vroeger zei dat ze voor haar dertigste kinderen wilde, ze is vorige week dertig geworden.
Tijd gaat snel hoor!
Ik zeg niet dat je zonder nadenken er moet invliegen maar ik spreek uit ervaring. Bij mij is het dan de andere kant uitgegaan: ik wilde 3, 4 kinderen, leek me heerlijk om zondags met het hele gezin aan de onbijttafel te zitten. Het is totaal anders uitgedraaid maar ik ben superblij dat ik m'n dochter heb. Het is m'n beste vriendin, m'n steun, m'n alles. Soms denk ik: als ik m'n dochter niet had gekregen dan zat ik hier nu wel in m'n uppie en zouden er ook héééééél veel leuke dingen wegvallen.
Ik wou alleen dat ze ook eens de knoop zou doorhakken en me een kleinkind "gaf". Maar ze heeft het ook steeds te druk terwijl ze vroeger zei dat ze voor haar dertigste kinderen wilde, ze is vorige week dertig geworden.
Tijd gaat snel hoor!
catherine
-
-
- 40.162 berichten
#26 Geplaatst 13 februari 2009 - 23:49
Ik denk dat jullie die beslissing uiteindelijk toch zelf moeten nemen, laat alles een beetje bezinken want zoals je nu aan het twijfelen bent zou ik toch nog een beetje wachten. Kinderen hebben heeft zijn leuke momenten en soms minder leuke momenten zoals alles in het leven. Kinderen heb je voor het leven. Ik ben nu 40 en heb 2 zonen van 13 en 16j ik heb ook altijd gezegd dat ik geen kinderen wou tot op een dag je er anders over gaat denken. Maar ik zeg altijd " alles op zijn tijd"
Guest_Britt_*
Guest_Britt_*
#27 Geplaatst 15 februari 2009 - 18:38
Twijfelen is wel normaal denk ik, het is een grote stap en het is voor de rest van je leven. je bent je vrije tijd kwijt,kan niet uitslapen (toch zeker een jaar of 10 niet) niet zomaar eens gaan eten en tzou me allemaal niet kunnen schelen
zou graag een kindje hebben, daarom niet nu, maar toch binnen nu en 4 jaar. mijn vriend is daar niet echt voor te vinden, hij vind een leven zonder kindjes wel aantrekkelijk.
ik denk dat je dat vooral aanvoelt, wanneer die drang er echt is om een kind op de wereld te zetten. het is al minder een 'obssesie' dan pakweg vorig jaar, maar ik denk niet dat ik kinderloos zou kunnen blijven...
het is vooral echt een sprong in het diepe denk ik.. ik twijfel niet, tis zo moeilijk uit te leggen... we kunnen nog wachten,ik ben nog jonger als jij je komt er wel uit, niet omdat andere op die leeftijd een kind hebben, dat jij dat ook moet.
op een gegeven moment ga je zeggen van ja, nu is het.
Mijn zus was 26 toen mn nichtje geboren werd en ik zag ook niet direct een moederfiguur in haar en het is zoals Catherine het zegt, alles op zn tijd
zou graag een kindje hebben, daarom niet nu, maar toch binnen nu en 4 jaar. mijn vriend is daar niet echt voor te vinden, hij vind een leven zonder kindjes wel aantrekkelijk.
ik denk dat je dat vooral aanvoelt, wanneer die drang er echt is om een kind op de wereld te zetten. het is al minder een 'obssesie' dan pakweg vorig jaar, maar ik denk niet dat ik kinderloos zou kunnen blijven...
het is vooral echt een sprong in het diepe denk ik.. ik twijfel niet, tis zo moeilijk uit te leggen... we kunnen nog wachten,ik ben nog jonger als jij
je komt er wel uit, niet omdat andere op die leeftijd een kind hebben, dat jij dat ook moet.op een gegeven moment ga je zeggen van ja, nu is het.
Mijn zus was 26 toen mn nichtje geboren werd en ik zag ook niet direct een moederfiguur in haar
en het is zoals Catherine het zegt, alles op zn tijd
#28 Geplaatst 15 februari 2009 - 18:50
Zolang je zo'n twijfels hebt of je het al dan niet wil, zou ik er niet aan beginnen. Ik weet dat ik nu op dit moment zeker niet klaar ben voor kinderen. Mijn vriend en ik genieten nog veel te vaak van onze vrijheid. Ook mijn moedergevoel is zeker nog niet boven gekomen. Ik zal melig worden als ik een schattig diertje zie, maar schattige kindjes...
dat gevoel ken ik nog niet
Ik heb wel een vermoeden dat dit in de toekomst zal veranderen (eind de 20 ofzo), maar dat weet ik natuurlijk niet zeker. Op dit ogenblik vind ik kinderen jah... niets interessant aan om het grof te zeggen
dat gevoel ken ik nog niet
Ik heb wel een vermoeden dat dit in de toekomst zal veranderen (eind de 20 ofzo), maar dat weet ik natuurlijk niet zeker. Op dit ogenblik vind ik kinderen jah... niets interessant aan om het grof te zeggen
Guest_Mirella_*
Guest_Mirella_*
#29 Geplaatst 15 februari 2009 - 19:24
Muizepoes zei:
Ik heb drie kindjes en had een sterk moedergevoel onze eerste zoon is geboren tot ik 22 jaar was, heel bewust en direct dezelfde maand zwanger! Dochter op mijn 24 ste en onze kleinste op mijn 29 ste. Ik zou direct herbeginnen, het is leuk een jonge mama te zijn
Het is moeilijk te omschrijven dat moedergevoel maar owee als het aanwezig is! Je zult heus wel het moment aanvoelen!
onze eerste zoon is geboren tot ik 22 jaar was, heel bewust en direct dezelfde maand zwanger! Dochter op mijn 24 ste en onze kleinste op mijn 29 ste. Ik zou direct herbeginnen, het is leuk een jonge mama te zijn Het is moeilijk te omschrijven dat moedergevoel maar owee als het aanwezig is! Je zult heus wel het moment aanvoelen!
Hier kan ik me volledig bij aansluiten... Mijn oudste dochter is geboren toen ik 20j was, mijn zoon toen ik 22j was en bij mijn 2 jongste was ik 27j en 28j. Ik ben er dus ook vroeg aan begonnen maar dat was dan ook mijn grote wens! Ikzelf heb geen groot leeftijdsverschil met mijn mama (14j) en wij zijn echt heel goede vriendinnen. Ik zie elk van mijn 4 kinderen even graag, was bij allen ook in de wolken, maar toch moet ik wel zeggen dat ik alles veel intenser heb beleefd bij de 2 kleinsten.
Guest_Muizepoes_*
Guest_Muizepoes_*
#30 Geplaatst 15 februari 2009 - 19:29
Mirella zei:
Hier kan ik me volledig bij aansluiten... Mijn oudste dochter is geboren toen ik 20j was, mijn zoon toen ik 22j was en bij mijn 2 jongste was ik 27j en 28j. Ik ben er dus ook vroeg aan begonnen maar dat was dan ook mijn grote wens! Ikzelf heb geen groot leeftijdsverschil met mijn mama (14j) en wij zijn echt heel goede vriendinnen. Ik zie elk van mijn 4 kinderen even graag, was bij allen ook in de wolken, maar toch moet ik wel zeggen dat ik alles veel intenser heb beleefd bij de 2 kleinsten.
Bij de kleinste ik ook hoor, alles veel intenser! Wetende dat het de laatste was
De andere kids waren zelfs bij de geboorte aanwezig, het was de mooiste ervaring van mijn leven!
