10
1239 reacties op dit onderwerp
#106 Geplaatst 05 augustus 2011 - 13:42
Deze verrassingspakketjes zijn vaak het leukste dus heel hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap en ik wens je een wolk van een baby toe.
Nicky en de Maine Coontjes doen jullie groetjes 
www.freewebs.com/catteryofthewhitewitch/
www.freewebs.com/catteryofthewhitewitch/
#107 Geplaatst 05 augustus 2011 - 14:28
Ik hoop ook dat de misselijkheid dit keer niet tot de bevalling duurt... 
Maar 1 week verlof meer?
Zijn die 6 weken dan al over, wauw, zijn die voorbij gevlogen!
We hadden niet zo lang geleden nog gerust de tijd om eens af te spreken tijdens je verlof, en nu zitten we al aan het eind...
Al zijn er wel veel dingen gebeurd in die weken, jij onverwachts zwanger, ik mijn klaplong...
Maar 1 week verlof meer?
Zijn die 6 weken dan al over, wauw, zijn die voorbij gevlogen!
We hadden niet zo lang geleden nog gerust de tijd om eens af te spreken tijdens je verlof, en nu zitten we al aan het eind...
Al zijn er wel veel dingen gebeurd in die weken, jij onverwachts zwanger, ik mijn klaplong...
Knuffels van Ann, Roswell, Sati en Echo
feroesti
-
-
- 7.453 berichten
-
- Locatie: Izegem
#110 Geplaatst 05 augustus 2011 - 18:36
Voorlopig gaat het wel. Tegen de namiddag en avond ben ik terug veel beter en kan ik ook echt dooreten.
Vandaar dat ik 's avonds kook , dan heb ik totaal geen last.
Het ligt aan de zeer hoge dosissen zwangerschapshormoon wat ik aanmaak. Dat had ik bij Zjoli ook en deze keer is het niet anders.
Ik heb enorme dosissen van dat hormoon in me'n bloed en dat verdubbelt nu gigantisch snel die eerste weken. Het ligt eigenlijk hoger als bij veel andere zwangeren op die duur van de zwangerschap.
Veel is er niet aan te doen, maar zolang het bij misselijkheid blijft en ik niet moet braken, kan ik er mee leven.
Ik heb een enorme galproduktie, een afwijking waar ik anders medicatie (Urchosol) voor inneem bij enorm zwaar tafelen of een gaasje teveel. Die pillen kan ik nu niet nemen en dat heeft ook gevolgen natuurlijk.
Van zodra ik té nuchter ben, kan ik dus gal braken, wat niet in een uurtje is opgelost. Dus voorlopig blijft het redden met elke 2 uren iets te eten.
(net eigenlijk het gevoel van een kater)
Deze namiddag zijn we het nieuws gaan verkondigen bij me'n oma van 90 jaar. Ze was enorm verrast, maar vond het wel zeer leuk nieuws.
Ze zal me elke week bellen en ondanks dat ze zelf serieus achteruit gaat elke maand (vooral conditie wegens Parkinson) wil ze kost wat kost deze baby leren kennen. Ik was enorm ontroert door haar en ik vind het zo leuk dat ze dit wil meebeleven.
Eigenlijk ging ik met een bang hartje, want hoe leg je zoiest uit.
Zo'n reactie van haar kant had ik dan ook absoluut niet verwacht.
Destijds vond ze het maar niets toen ik kinderen kreeg en nu vind ze me blijkbaar oud genoeg ervoor
Ze zal me elke week bellen en wil er alles over weten.
Vandaar dat ik 's avonds kook , dan heb ik totaal geen last.
Het ligt aan de zeer hoge dosissen zwangerschapshormoon wat ik aanmaak. Dat had ik bij Zjoli ook en deze keer is het niet anders.
Ik heb enorme dosissen van dat hormoon in me'n bloed en dat verdubbelt nu gigantisch snel die eerste weken. Het ligt eigenlijk hoger als bij veel andere zwangeren op die duur van de zwangerschap.
Veel is er niet aan te doen, maar zolang het bij misselijkheid blijft en ik niet moet braken, kan ik er mee leven.
Ik heb een enorme galproduktie, een afwijking waar ik anders medicatie (Urchosol) voor inneem bij enorm zwaar tafelen of een gaasje teveel. Die pillen kan ik nu niet nemen en dat heeft ook gevolgen natuurlijk.
Van zodra ik té nuchter ben, kan ik dus gal braken, wat niet in een uurtje is opgelost. Dus voorlopig blijft het redden met elke 2 uren iets te eten.
(net eigenlijk het gevoel van een kater)
Deze namiddag zijn we het nieuws gaan verkondigen bij me'n oma van 90 jaar. Ze was enorm verrast, maar vond het wel zeer leuk nieuws.
Ze zal me elke week bellen en ondanks dat ze zelf serieus achteruit gaat elke maand (vooral conditie wegens Parkinson) wil ze kost wat kost deze baby leren kennen. Ik was enorm ontroert door haar en ik vind het zo leuk dat ze dit wil meebeleven.
Eigenlijk ging ik met een bang hartje, want hoe leg je zoiest uit.
Zo'n reactie van haar kant had ik dan ook absoluut niet verwacht.
Destijds vond ze het maar niets toen ik kinderen kreeg en nu vind ze me blijkbaar oud genoeg ervoor
Ze zal me elke week bellen en wil er alles over weten.
Bewerkt door feroesti, 05 augustus 2011 - 18:37.
#111 Geplaatst 05 augustus 2011 - 20:29
feroesti zei:
Voorlopig gaat het wel. Tegen de namiddag en avond ben ik terug veel beter en kan ik ook echt dooreten.
Vandaar dat ik 's avonds kook , dan heb ik totaal geen last.
Het ligt aan de zeer hoge dosissen zwangerschapshormoon wat ik aanmaak. Dat had ik bij Zjoli ook en deze keer is het niet anders.
Ik heb enorme dosissen van dat hormoon in me'n bloed en dat verdubbelt nu gigantisch snel die eerste weken. Het ligt eigenlijk hoger als bij veel andere zwangeren op die duur van de zwangerschap.
Veel is er niet aan te doen, maar zolang het bij misselijkheid blijft en ik niet moet braken, kan ik er mee leven.
Ik heb een enorme galproduktie, een afwijking waar ik anders medicatie (Urchosol) voor inneem bij enorm zwaar tafelen of een gaasje teveel. Die pillen kan ik nu niet nemen en dat heeft ook gevolgen natuurlijk.
Van zodra ik té nuchter ben, kan ik dus gal braken, wat niet in een uurtje is opgelost. Dus voorlopig blijft het redden met elke 2 uren iets te eten.
(net eigenlijk het gevoel van een kater)
Deze namiddag zijn we het nieuws gaan verkondigen bij me'n oma van 90 jaar. Ze was enorm verrast, maar vond het wel zeer leuk nieuws.
Ze zal me elke week bellen en ondanks dat ze zelf serieus achteruit gaat elke maand (vooral conditie wegens Parkinson) wil ze kost wat kost deze baby leren kennen. Ik was enorm ontroert door haar en ik vind het zo leuk dat ze dit wil meebeleven.
Eigenlijk ging ik met een bang hartje, want hoe leg je zoiest uit.
Zo'n reactie van haar kant had ik dan ook absoluut niet verwacht.
Destijds vond ze het maar niets toen ik kinderen kreeg en nu vind ze me blijkbaar oud genoeg ervoor
Ze zal me elke week bellen en wil er alles over weten.
Vandaar dat ik 's avonds kook , dan heb ik totaal geen last.
Het ligt aan de zeer hoge dosissen zwangerschapshormoon wat ik aanmaak. Dat had ik bij Zjoli ook en deze keer is het niet anders.
Ik heb enorme dosissen van dat hormoon in me'n bloed en dat verdubbelt nu gigantisch snel die eerste weken. Het ligt eigenlijk hoger als bij veel andere zwangeren op die duur van de zwangerschap.
Veel is er niet aan te doen, maar zolang het bij misselijkheid blijft en ik niet moet braken, kan ik er mee leven.
Ik heb een enorme galproduktie, een afwijking waar ik anders medicatie (Urchosol) voor inneem bij enorm zwaar tafelen of een gaasje teveel. Die pillen kan ik nu niet nemen en dat heeft ook gevolgen natuurlijk.
Van zodra ik té nuchter ben, kan ik dus gal braken, wat niet in een uurtje is opgelost. Dus voorlopig blijft het redden met elke 2 uren iets te eten.
(net eigenlijk het gevoel van een kater)
Deze namiddag zijn we het nieuws gaan verkondigen bij me'n oma van 90 jaar. Ze was enorm verrast, maar vond het wel zeer leuk nieuws.
Ze zal me elke week bellen en ondanks dat ze zelf serieus achteruit gaat elke maand (vooral conditie wegens Parkinson) wil ze kost wat kost deze baby leren kennen. Ik was enorm ontroert door haar en ik vind het zo leuk dat ze dit wil meebeleven.
Eigenlijk ging ik met een bang hartje, want hoe leg je zoiest uit.
Zo'n reactie van haar kant had ik dan ook absoluut niet verwacht.
Destijds vond ze het maar niets toen ik kinderen kreeg en nu vind ze me blijkbaar oud genoeg ervoor
Ze zal me elke week bellen en wil er alles over weten.
Mijn duimpjes en positieve energie heb je!
Leuk hoe je oma het opneemt!
Goed dat je nu eindelijk "oud genoeg" bent!
Tja, voor een ouder of een grootouder blijf je ergens wel altijd hun kind of kleinkind!
Ik hoop dat ze het zo lang mogelijk zo goed mogelijk blijft doen zodat ze dit mooie moment ten volle kan meebeleven!
Knuffels van Ann, Roswell, Sati en Echo
#112 Geplaatst 05 augustus 2011 - 21:31
Amai zeg proficiat!
Mijn moeder werd ook onverwachs zwanger van mij op haar 38e.
Ik hoop dat ik ook zo'n 'vlotte maak' zal mogen meemaken, want bij mij zal alles om medische redenen tot in de puntjes gepland moeten zijn. (geen onverwachtse verrassingen voor mij jammer genoeg, en dat lijkt me juist zo leuk) En als het dan niet zou lukken, ik zou echt heel teleurgesteld zijn
Maar swat, zover zijn wij nog niet, das toekomstmuziek.
Nogmaals dikke proficiat en hopelijk gaat je misselijkheid snel over.
(mijn moeder heeft negen maanden overgegeven van mij, laat ons hopen dat het niet met de leeftijd te maken heeft
maar van mijn broer en zus heeft ze ook afgezien hoor) 
Mijn moeder werd ook onverwachs zwanger van mij op haar 38e.
Ik hoop dat ik ook zo'n 'vlotte maak' zal mogen meemaken, want bij mij zal alles om medische redenen tot in de puntjes gepland moeten zijn. (geen onverwachtse verrassingen voor mij jammer genoeg, en dat lijkt me juist zo leuk) En als het dan niet zou lukken, ik zou echt heel teleurgesteld zijn
Maar swat, zover zijn wij nog niet, das toekomstmuziek.
Nogmaals dikke proficiat en hopelijk gaat je misselijkheid snel over.
(mijn moeder heeft negen maanden overgegeven van mij, laat ons hopen dat het niet met de leeftijd te maken heeft
maar van mijn broer en zus heeft ze ook afgezien hoor)
Armani
-
-
- 15.761 berichten
#113 Geplaatst 05 augustus 2011 - 21:50
Amaai, Feroesti....ik heb dit topic helemaal doorgelezen 
.
Van harte proficiat.
Het verhaal van de misselijkheid is mij totaal bekend
.
In kleine porties, en vaak (regelmatig) eten is nog het beste.
.Van harte proficiat.
Het verhaal van de misselijkheid is mij totaal bekend
.In kleine porties, en vaak (regelmatig) eten is nog het beste.
feroesti
-
-
- 7.453 berichten
-
- Locatie: Izegem
#114 Geplaatst 06 augustus 2011 - 09:14
Vandaag geen misselijkheid 
Ik voel me op en top goed !! Heerlijk !!
Mijn reuma is helemaal verdwenen, ik ben nergens stram en zit vol energie. Ineens voel ik me 10 jaar jonger.
En ik kreeg een week verlof extra !!
Dus nog twee weken volledig in verlof, kan niet beter zijn.
Ik voel me op en top goed !! Heerlijk !!
Mijn reuma is helemaal verdwenen, ik ben nergens stram en zit vol energie. Ineens voel ik me 10 jaar jonger.
En ik kreeg een week verlof extra !!
Dus nog twee weken volledig in verlof, kan niet beter zijn.
#115 Geplaatst 06 augustus 2011 - 12:28
feroesti zei:
Vandaag geen misselijkheid
Ik voel me op en top goed !! Heerlijk !!
Mijn reuma is helemaal verdwenen, ik ben nergens stram en zit vol energie. Ineens voel ik me 10 jaar jonger.
En ik kreeg een week verlof extra !!
Dus nog twee weken volledig in verlof, kan niet beter zijn.
Ik voel me op en top goed !! Heerlijk !!
Mijn reuma is helemaal verdwenen, ik ben nergens stram en zit vol energie. Ineens voel ik me 10 jaar jonger.
En ik kreeg een week verlof extra !!
Dus nog twee weken volledig in verlof, kan niet beter zijn.
Super!
Knuffels van Ann, Roswell, Sati en Echo
#118 Geplaatst 08 augustus 2011 - 18:52
Amai Feroesti! Dat moet echt verschieten geweest zijn voor je. Zo zie je maar dat een mens toch een hele andere beslissing kan nemen als je zelf in de situatie zit. Ik herinner mij inderdaad in het topic 'abortus' dat jij zeker die beslissing zou nemen bij een ongewenste zwangerschap. Zo zie je maar dat jullie toch een boeleke mogen verwelkomen. Hopelijk verloopt de zwangerschap goed en krijgen jullie een gezond kindje. Mijn mama was 39 bij haar derde kindje en wij waren toen ook de leeftijd van jouw kinderen ongeveer.
feroesti
-
-
- 7.453 berichten
-
- Locatie: Izegem
#119 Geplaatst 24 augustus 2011 - 17:06
De misselijkheid is helemaal verdwenen.
En ik heb al een mooi bol buikje.
Vanaf nu dus zwangerschapsbroeken, want men gewone knellen te fel.
We zitten op week 12 en vrijdag krijg ik opnieuw een echo.
Spannend !!
Onze dochter gaat mee en die vind het heerlijk om alles mee te kunnen volgen en beleven. Wat eerst een serieuze schok voor haar was, is nu helemaal verandert in verlangen en trots.
Het is heerlijk genieten !
En ik heb al een mooi bol buikje.
Vanaf nu dus zwangerschapsbroeken, want men gewone knellen te fel.
We zitten op week 12 en vrijdag krijg ik opnieuw een echo.
Spannend !!
Onze dochter gaat mee en die vind het heerlijk om alles mee te kunnen volgen en beleven. Wat eerst een serieuze schok voor haar was, is nu helemaal verandert in verlangen en trots.
Het is heerlijk genieten !
