0
, waaraan we dus niet kunnen weerstaan, MAAR ze heeft een enorm probleem met luisteren! 
Ze doet gewoon haar eigen ding, heel de tijd (een echte poes dus), hoe meer je haar iets verbiedt, hoe meer ze het nog doet ook. Volgens mij houdt ze wel van die negatieve aandacht ook dus hebben we ook al geprobeerd om haar te negeren, maar dit lukt ook langs geen kanten.
Het probleem is dus eigenlijk het volgende: ze is erg nieuwsgierig en volgt ons overal mee naartoe, dat is helemaal niet erg natuurlijk, MAAR ze vindt het zelf ook heel leuk om alsmaar te wisselen van gang naar living, gang naar living, ... en dit doet ze ook bij de andere kamers. Bij ons is de deur vd living (naar de gang) vaak dicht als alle poezels dicht bij ons zitten en de reden hiervoor is om de warmte in de living te behouden. De andere twee hebben er absoluut geen probleem mee en geven direct aan wanneer ze naar de gang willen gaan of ergens anders naartoe willen door eens lief te kijken, te miauwen, bij ons te komen en het te vragen, maar Taiga heeft er iets beters op gevonden... Telkens wanneer het madam uitkomt om ergens anders naar toe te willen (zonder reden), begint ze keihard te krabben aan de deur (gelukkig zijn haar nagels geknipt) en er is echt geen enkele manier om het haar af te leren. Ze heeft bijna nooit een echte reden om naar de gang te willen gaan, want ze blijft dan gewoon achter de deur zitten en begint doodleuk terug te krabben om weer in de living te mogen en zo alsmaar opnieuw en opnieuw. Volgens mij bekijkt ze het als een spelletje en geniet ze van de aandacht, maar ik snap niet goed waarom ze het niet afleert door haar ofwel te negeren, ofwel zilverpapier aan de deur te plakken (dat ze ook terug kapot krabt), ofwel "foei" te zeggen, of door haar ofwel op te nemen, recht in haar ogen te kijken, zachtjes te tikken op haar neus en dan vervolgens foei te zeggen. Niets helpt, echt niets en ze blijft het gewoon opnieuw en opnieuw doen.
Het is zelfs zo erg dat als we nog aan't slapen zijn en ze wil dat we opstaan, ze gewoon aan ons deur krabt tot we wakker zijn en opstaan. Hierbij is het grote probleem vooral dat we in shiften werken en dus soms later opstaan omdat we met de late staan.
Aandacht heeft ze volgens mij echt geen tekort aan, we spelen bijna dagelijks met onze poezeltjes en ze mogen zolang ze willen bij ons op schoot liggen of in de buurt.
Heeft iemand ook dit probleem al voorgehad of is er nog iemand met een ander voorstel dat we kunnen proberen? Laat het mij dan aub weten, want wij zijn bijna zo goed als ten einde raad.
Not a single catlover's heart can resist a simple "meow" 
Mijn vriend zegt ook alsmaar dat ze daar toch geen schrik van gaat hebben en gelijk heeft hij.. waarschijnlijk...
, hopelijk niet hetzelfde resultaat als met dat zilverpapier, want dat had ik ook op een stuk karton gekleefd en het dan op de deur gehangen...
