HelpLuckyvinden, op 11 november 2013 - 20:18, zei:
Toen ik het begin van je reactie las Lathyrus kwam het begin voor mij ook over alsof je het niet normaal vindt dat Lut geraakt kan worden door wat haar man haar verwijt ; o.a. doordat je het vergelijkt met je eigen verleden en daarbij uitlegt dat je zelfwaarde enkel door je ouders kan opgebouwd/afgebroken worden (of iets in die aard).
Zelf ben ik het daar niet helemaal mee eens in die zin dat ik geloof, hoe sterk je ook in je schoenen staat qua zelfvertrouwen om het even wie je psychisch helemaal gelijk kan krijgen met de grond.
Al zeker als het, zoals in het geval van Lut, je partner is waar je dagelijks mee leeft.
Maar verder kan ik me inleven waarom jij er zo over denkt en snap ik wel dat je het zeker niet verkeerd bedoelt.
Net zoals ik de redenering van Eibhlin héél goed kan volgen...
Eibhlin probeert naar mijn inziens de mogelijkheden te overlopen waardoor het zou kunnen mis gaan, zonder iemand de schuld in de schoenen te schuiven (vind ik nochtans duidelijk als ik de reactie lees).
Ik kan verkeerd zijn hoor Lathyrus, maar de manier waarop jij dit interpreteert (blijkbaar ook je partner) kan komen doordat je jouw verleden spiegelt aan de problemen die Lut ervaart met haar man.
Niemand helpt Lut door onderling te gaan discussiëren, niemand die probeert mee na de te denken om te helpen hoeft afgebroken te worden toch
Laten we Lut zelf bepalen hoe het bij haar over komt ; het lijkt me belangrijker hoe zij de reacties interpreteert, maar des te meer dat ze er iets kan uit halen waardoor ze op een aangenamere manier verder kan met haar leven.
Lut, ik hoop dat je tussen de verschillende reacties iets vindt die kan helpen.
Alsook dat zolang dit blijft duren je niet blokkeert of je terug trekt door discussies onderling.
Sterkte

Ik bedoelde met mijn eerste uitleg over die ouders dat je als kind in een veel zwakkere positie staat dan een volwassene omdat je als kind leert van de volwassenen, de ouders, in je leven.
En als volwassenen heb je zelf al bepaalde kennis
Maar ik weet dat je als volwassene ook zodanig kan afgekraakt worden dat je uiteindelijk met heel weinig of nul komma nul zelfvertrouwen eindigt.
Ik wou helemaal niet zeggen dat het niet normaal is dat Lut geraakt wordt door t geen tegen haar gezegd wordt.
Het verbaast me gewoon dat mensen die zowel op t gebied van eq als iq goed bedeeld zijn en die eigenlijk toch sterk in hun schoenen staan zich toch door een ander kunnen doen laten voelen alsof ze niks waard zijn, snap je?
Het verbaast me dat iemand die toch sterk in zijn of haar schoenen staat die woede niet voelt opflakkeren als iemand zo tekeer gaat tegen hem /haar
Ik had vroeger door t geen ik meegemaakt heb echt niks van zelfvertrouwen of zelfrespect en ik zou me alles laten aanpraten hebben toen, als iemand zei dat iets mijn schuld was dan was het zo, ik geloofde dat.
Als iemand zei dat ik dom was dan was ik dom, als iemand zei dat ik waardeloos was dan was ik waardeloos.
Maar eens ik naar de psycholoog was geweest (4 jaar) en die mijn zelfvertrouwen en zelfwaarde had helpen opbouwen was dat helemaal anders.
Ipv constant bij mezelf schuld te zoeken voor alles en mezelf te laten kleineren heb ik dus een complete aversie opgebouwd tegen zulk gedrag en voel ik alleen nog woede als ik met zulk gedrag te maken krijg.
Woede omdat ik het zo degoutant vind dat iemand een mens zo kan behandelen
Dat zou in mij niet meer opkomen om zulke dingen te geloven als iemand me wil wijsmaken dat ik nog dommer dan dom ben en dat ik waardeloos ben, ik weet nu gewoon dat dat niet waar is.
En ook al zou ik me niet kunnen verweren tegen die persoon en in zekere zin afhankelijk zijn van die persoon en er niet van wegkunnen, dan zou ik me daar toch tegen verzetten en zou ik me niet zitten down voelen om t geen die persoon tegen mij zegt, ik zou die persoon de voldoening niet willen geven dat hij of zij me zo slecht kan doen laten voelen.
Dat probeerde ik dus duidelijk te maken.
Dat Lut hem die voldoening niet mag geven, dat ze zelf toch beter weet, dat ze weet dat ze heel veel waard is en ze allesbehalve dom is en ze zich niks anders mag laten wijsmaken.
Gevoelsmatig snap ik dat persoon A persoon B zodanig kan zitten afkraken dat zelfs al is persoon B een sterke persoon met initieel veel zelfvertrouwen dat persoon B toch eindigt zonder zelfvertrouwen en met een heel slecht gevoel over zichzelf.
Maar verstandelijk heb ik dan zoiets van dat ik niet snap hoe het mogelijk is dat persoon A persoon B toch zover krijgt dat hij/zij zich zo voelt omdat persoon B verstandelijk gezien toch weet dat het niet waar is wat persoon A zegt, snap je?
En ik snap eihblin haar redenering van dat hij gefrustreerd raakt door iets maar ik vind het niet goed dat ze dan zegt dat hij misschien gefrustreerd raakt omdat Lut misschien meer uitleg nodig heeft dan een ander of dan normaal gezien
Om de simpele reden dat als iemand al weinig zelfvertrouwen over heeft dan kan die dat missen dat er eigenlijk wordt gezegd dat zijzelf de oorzaak is van het lelijke gedrag van haar man
Want dat wordt uiteindelijk toch gezegd nietwaar, er is gewoon geen andere manier dat het kan opgevat worden.
Eihblin wil dan niet de schuld bij Lut leggen, ze legt uit waardoor volgens haar hij misschien gefrustreerd geraakt en uithaalt maar tegelijkertijd zegt ze dan ook wel dat lut misschien zelf de oorzaak is van t lelijke gedrag van haar man, ze zegt het niet letterlijk maar daar komt haar uitleg op neer.
En zoiets zeg je niet tegen iemand die al meer dan genoeg te horen krijgt dat ze dom is en weet ik veel wat nog allemaal, iemand wiens zelfvertrouwen en zelfrespect al gekeldert is kan het missen om te horen te krijgen dat zijzelf misschien wel de oorzaak is van dat lelijk gedrag.
Ook al zou Lut meer uitleg nodig hebben dan gelijk wie dan ook, wat ik trouwens niet geloof, dat rechtvaardigt nog altijd niet het gedrag van haar man.
Niks rechtvaardigt dat.
eihblin,ik ben ook niet het ooh en aah type laat staan dat ik iemand naar zijn mond praat, ik voelde me ook niet aangevallen hoor en ik probeer al zeker jou niet aan te vallen, ik probeer je gewoon uit te leggen hoe je tekst kan overkomen op iemand, ik snap niet dat je dat niet snapt wat ik probeer uit te leggen...
Iemand die al voor vanalles en nog wat de schuld in haar schoenen geschoven wordt, iemand die op regelmatige basis te horen krijgt dat ze dommer dan dom is en die weinig of niks van zelfvertrouwen overheeft die gaat niet lezen dat je schrijft dat je het gedrag van hem niet wil goedpraten, die gaat alleen maar lezen wat daar achter staat en dat haar eigen gedrag de oorzaak is van het lelijke gedrag van haar man.
Jij hebt misschien nooit in die positie gezeten dat er niks meer van je zelfvertrouwen of zelfrespect overschoot, ik wel, en ik weet maar al te goed hoe iemand in die situatie dingen opvat , Lut misschien niet, bij haar schiet er hopelijk wat meer over van haar zelfvertrouwen maar er zitten hier genoeg mensen die meelezen die in gelijkaardige situaties zitten en die daar niks over vertellen maar die komen meelezen in de hoop iets te lezen dat hen kan helpen en zij lezen dan ook dat zij eigenlijk de oorzaak zijn van de frustratie en de daaruitvolgende uithalen van hun eega...
Daar hebben ze ook niks aan hoor, integendeel zelfs...