Nu zitten we met een dillema;
we weten dat ons Prutske niet zou willen dat we ons hartje afsluiten,
en dat ze zou willen dat we een ander 'sukkeltje' adopteren en van de liefde en zorgen laten genieten waar zij ook zo van genoten heeft.
Maar ergens voelt het als verraad tegenover ons Prutsemieke

Overal waar we gaan voelen we de leegte en het gemis , de pijn..
Een mini-Prutske zou de pijn niet wegnemen maar wel een beetje kunnen verzachten,
maar het lijkt zo vroeg , we willen haar niet vervangen maar de pijn is ondraagbaar..
We hadden dus afgesproken dat we (op termijn) een Mini-Prutske een thuis wilden bieden, dat we geen bijnemen en dat de dag dat we er eentje tegen kwamen net zoals haar dat we dat sukkeltje dan een thuis zouden bieden,
Gisteren hebbn we dan heel het internet stiekem toch afgeschuimd en vonden we geen mini-Prutske , dus hadden we gezegd we nemen geen, als ons Prutske echt wilt dat we er eentje adopteren dan zal ze wel een teken geven,
moet het lukken dat ik savonds mijn pc aanzet en er op het 'nieuwsoverzicht' helemaal bovenaan een poesje stond IDENTIEK ons Prutske (van gezichtje , het lijfje is wel iets verschillend


We zien het dus als een teken van ons Prutske dat ze wilt dat we ons hartje openstellen, blijkt dat het poesje ook nog eens geboren is op de dag dat we de eerste keer hadden de datum gezet om haar te laten inslapen (maar het niet konden) ,
Met ene bang hartje en tegenstrijdige gevoelens hebbn we dus toch even ene optie gezte op het lieverdje en gaan we woensdag eens gaan kennismaken (daar hebben we een hele afstand voor over


We hebbn er een dubbel gevoel bij, ze zou ons Prutske niet vervangen ,
maar de pijn wel een beetje verzachten ,
maar we zijn ook bang dat het te veel pijn zal doen zo een evenbeeldje van haar in huis te hebben ..
Hier enkele fototjes van het kleine spookje dat misschien binnenkort ons gezinnetje zal vervoegen.



& deze foto was ons Prutske toen z eklein was

en ze kon ook zo met dat schattig kopje kijken naar ons
We weten het nog niet zeker of we dit klein prutseke een thuis zullen bieden,
maar we gaan woensdag eens gaan kennismaken,
als het voorbestemd is zullen we dat woensdag wel merken he

* ik ben altijd de eerste om te zeggen van je hart open te laten en een ander sukkeltje binnen te laten, maar als het jezelf overkomt dan zijn er toch twijfels en vragen, verdriet,...
pfff Prutsemieke toch we missen je !
Bewerkt door mellemeis, 20 november 2013 - 19:54.