Eibhlin, op 14 januari 2014 - 17:30, zei:
Bij mij is het niet zo zeer om negatieve argumenten. Ik heb die keuze gemaakt omdat ik er gewoonweg niets voor voel. Het zegt me niks, geen kinderwens, geen klok die tikt. Als ik ergens ben waar kinderen zijn heb ik ze liever ver weg dan in mn buurt. Als ergens een baby geboren is willen ze die altijd percee in je armen duwen omdat "het zo hoort". Liever niet eigenlijk. Naast dat wil ik dus ook geen ziek kind op de wereld zetten, die kans bestaat namelijk ook. En naast de gezondheid risico's voor dat kind is het voor mezelf ook niet zo goed om er aan te beginnen. Voor mij zijn er gewoon andere dingen in het leven dan moeder zijn. Het is gewoon niet mijn pad om te volgen.

Zo is het hier ook een beetje ... alleen heeft mijn klok ooit wel getikt maar het lijkt wel of ik mijn tijd gemist heb

Daarna is mijn klok volledig stilgevallen en alles wat baby of kleuter/peuter is en krijst werkt ook op mijn zenuwen

En hier ook, waren gezondheidsrisico's aan verbonden dus ja wat moet je dan ? Zelf 9 maanden in de shit zitten met zware gezondheidsproblemen en dan idd misschien nog een ziek kind op de wereld zetten ? Als jonge twintiger stond ik daar nooit bij stil maar toen ik het eens aan mijn huisdokter vroeg hoe dat zat als wij aan kinderen zouden beginnen en heel de uitleg kreeg. Nee, ik heb er ook voor bedankt en ben tevreden met het leven dat ik heb.
Ik heb al vaak gezegd dat ik toch blij ben dat ik de knoop heb doorgehakt ivm kinderen , zeker als ik nu zie hoe mijn gezondheid de laatste jaren ge-evolueerd is.