


onze jules overleden maar toch graag nog vraagje
#17 Geplaatst 02 november 2009 - 09:01


Ik ben geen DA, maar heb wel wat ervaring met creatinine en labowaarden bij mensen. Bij zo'n hoog creatinine is de kans enorm groot dat de nieren onherstelbaar beschadigd zijn: de nieren kunnen hun filterfunctie niet meer uitvoeren en de afvalstoffen blijven in het bloed zitten en tasten dan de andere organen aan die het dan één voor één laten afweten. Bij mensen is de enige oplossing hiervoor ofwel een dringende niertransplantatie ofwel permanente nierdialyse.
Ik denk niet dat er voor Jules met zo'n hoge creatinine-waarden nog enige kans op herstel of beterschap was. Je hebt gedaan wat je kon voor hem. Heel veel sterkte met je verlies


#18 Geplaatst 02 november 2009 - 12:26
een kat die ernstig aan het uitdrogen is moet minstens spuiten onderhuids krijgen en niet via een spuitje in de mond.
zoals gezegd, ik ben geen DA en ik weet ook niet hoe hoog de creatinine waarden van mijn kat waren. wat ik wel weet is dat zo'n infuus wordt gebruikt om eigenlijk die waarden in het bloed te verminderen. het idee is dat je zoveel water via een infuus toevoegt dat de nieren meer volume hebben om te verwerken. Ze werken dan idd minder goed, maar omdat er meer volume passeert kunnen ze toch meer kwijtraken. er is echter een punt waarbij de beschadiging te erg is, maar eigenlijk dacht ik dat men dat niet zo simpel kon zien. Het is wel zo, dat als de kat er al ziek van is, de kans erg groot is dat ze al te erge schade heeft. en alle schade is onomkeerbaar. de kat zal nooit een betere nierfunctie krijgen door medicijnen/infuzen,.... de schade die er is, blijft er en je kan alleen niersparende dieten geven, maar dat kan dus alleen als er nog een zekere minimale werking is. mss was inslapen idd de enige oplossing, maar voor je vertrouwen in je DA is het wel belangrijk dat je er met hem/haar over praat. je moet vertrouwen hebben in je DA anders moet je een andere DA zoeken. als je altijd al goed bent geweest bij die DA, zou ik toch wel de moeite nemen om je zorgen te bespreken en te achterhalen waarop zijn/haar beslissing was gebaseerd.
#19 Geplaatst 02 november 2009 - 19:05
voor moment geraak ik er nog niet overheen
ik heb dat veel erger met dieren als mensen ik kan er niet aan doen
nu vertonen mijn 2 andere katten soms rare dingen weet niet wat ik allemaal zie
zal wel stilaan overgaan zeker
maar jules zal ik zeker nooit vergeten
dat schuldgevoel kom ik nog wel over en zeker of ik slecht of goed heb gehandeld
bedank alvast vrienden voor de steun heb ik zeker nog nodig
#20 Geplaatst 02 november 2009 - 19:16
ik had ook een schuld gevoel ik heb dit jaar 2 katten moeten laten inslapen van net 1 jaar
als het een paar maanden verder is gaat je schuld gevoel wel over
probeer maar dat deed ik ook terug te kijken op de mooie momenten met je kat
en dat de andere 2 raar doen dat komt wel goed ze missen hun maatje
net als jij je maatje mist
#21 Geplaatst 02 november 2009 - 19:23
veel sterkte met je verlies. heb ook gesukkeld met de gezondheid van mijn poes, maar das een heel ander verhaal. hij was maar een jaartje. ik kan je helaas ook niet helpen, want bij ons waren de gezondheidsproblemen totaal iets anders. maar ik geloof wel dat je juiste beslissing hebt genomen.
veel sterkte nog
groetjes patsy
#22 Geplaatst 02 november 2009 - 19:48
#23 Geplaatst 02 november 2009 - 20:17

#24 Geplaatst 02 november 2009 - 20:51
denis20 zei:
voor moment geraak ik er nog niet overheen
ik heb dat veel erger met dieren als mensen ik kan er niet aan doen
nu vertonen mijn 2 andere katten soms rare dingen weet niet wat ik allemaal zie
zal wel stilaan overgaan zeker
maar jules zal ik zeker nooit vergeten
dat schuldgevoel kom ik nog wel over en zeker of ik slecht of goed heb gehandeld
bedank alvast vrienden voor de steun heb ik zeker nog nodig
Sterkte met het verlies van Jules

Mijn poes Minoes (4 jaar) heb ik in mei ook moeten laten inslapen door nierfalen.
Ik had direct gezien dat er iets aan haar scheelde, ze heeft nog 1 week bij de da gebleven en ook een aantal dagen aan het infuus gelegen. Ze is terug beginnen te eten en drinken en mocht weer naar huis. Eenmaal thuis is ze heel vlug slechter geworden.
De da zei dat als de symptomen van nierfalen zichtbaar zijn, meestal de nieren al onherstelbaar beschadigd zijn.
Het is normaal hoor dat je nu allerlei dingen ziet bij je andere katten, heb ik ook nog altijd.
Gelukkig heb ik een heel lieve da, die ik altijd mag bellen.
Zij stelt mij dan gerust of zeg dan dat ik wel of niet moet langskomen.
Schuldgevoelens moet je niet hebben, je hebt toch alles gedaan wat je kon voor Jules.
Ik mis mijn Minoes nog elke dag. Het verdriet voor haar dood is nog altijd groot, maar toch kan ik langzaam aan weer verder met een mooie herinnering aan haar.
Je moet het gewoon tijdgeven.
Als je het moeilijk hebt moet je maar hier op ks komen om je verdriet neer te schrijven, helpt ook enorm en hier zijn allemaal begrijpende kattenvrienden die met je mee zullen leven.
#25 Geplaatst 02 november 2009 - 21:40
kwam terug bij en ging toen drinken wij waren 2 weken weg mijn schoonzuster was hier we waren juist die dag terug maar dadelijk naar da en hij vroeg ben je weggeweest veranderingen in huis ja mijn schoonzuster was hier en hij zij dadelijk paniek aanval spuitje gehad maar niet meer terug gehad maand later hevige diaree ook spuitje en ook dat is goed gekomen
maar ik weet nierfalen is ergste ding voor katten heb nog over 2 jaar eentje moeten afgeven was een meisje was ook 17 en ook op paar dagen zondag sprong ze nog gewoon op mijn schoot en maandag had ze zich verstop ook nieren ook moeten inslapen
maar dat was 17 en geen 6 jaar
leven is hard maar verlopig ben ik er nog niet over is nog maar 3 dagen geleden
Bewerkt door denis20, 02 november 2009 - 21:42.
#26 Geplaatst 02 november 2009 - 21:53


Als-ie spint is -ie blij ...als-ie gromt is-ie boos...als-ie slaapt is-ie lief


#27 Geplaatst 03 november 2009 - 10:17
ach al wat we kunnen doen is die schatjes een goed leven geven vol goede zorg en veel liefde. en we mogen blij zijn dat we door zulke toffe poezen worden uitverkoren om ons in hun leventje in te sluiten.
daar troost ik me mee, met de wetenschap dat hij echt wel een goed leven heeft gehad.
#28 Geplaatst 03 november 2009 - 10:32
Ik zou eens contact opnemen met een andere DA om hier eens over te praten, dan krijg je zeker de juiste antwoorden. Als het vertrouwen in je DA er niet meer is, dan verander je beter denk ik.
#29 Geplaatst 03 november 2009 - 10:38
wea zei:
ach al wat we kunnen doen is die schatjes een goed leven geven vol goede zorg en veel liefde. en we mogen blij zijn dat we door zulke toffe poezen worden uitverkoren om ons in hun leventje in te sluiten.
daar troost ik me mee, met de wetenschap dat hij echt wel een goed leven heeft gehad.
Onze kater zijn we verloren in januari. Het is echt wel waar wat je schrijft, dat het gemis niet slijt. De pijn blijft wel wat hangen bij mij. Als ik door zijn foto's blader, dan springen de tranen nog altijd in mijn ogen en zit m'n keel helemaal dicht.
Andere katjes, die natuurlijk ook zeker en vast hun kwaliteiten hebben, kunnen de leegte wel opvullen maar elk katje is anders en hetzelfde katje met hetzelfde karakter, dat krijg je nooit nog terug. Het gemis zit ook in zoveel ontelbare kleine dingen die je vroegere katje allemaal deed die zo eigen waren aan hem.
Ook voor ons is het een grote troost geweest dat hij altijd koning in huis is geweest hier bij ons en hij was best gelukkig hier.
Bewerkt door Marieke, 03 november 2009 - 10:39.