Kira-problemen pfffff

GEDULD is een mooie deugd, probeer niets te forceren, succes ...

hmja...
ik dacht ook eerst dat het geen goed idee was om die poezen erbij te zetten...maar de poezen zélf waren oo nieuwsgierig naar wat er nu weer op de kamer zat hoor!
En ze reageert super op onze katten!! Toen obi en fritz zo enthousiast aan het spelen waren met het stokje wilde ze precies meedoen, maar durfde ze niet omdat wij erbij zaten..Je kon haar letterlijk zien twijfelen
Het is ook toen we met obi en fritz bezig waren dat ik dichter bij haar kon komen, terwijl ze anders al lang weg was gelopen/gekropen/gerend. (deze keer blaasde ze ook niet!)

De problemen zijn ook begonnen toen mori weg was, dus mss heeft ze wel nood aan een "bufferkat"? Eentje die haar kan duidelijk maken in kattentaal dat wij héle goede en lieve baasjes zijn en dat haar angst ongegrond is? Poezen die haar kunnen laten zien dat spelen met ons helemaal leuk is, en dat knuffelen (en het samengaand geronk) echt zalig is?

Ik moet hier ook wel bij vermelden dat zowel obi als james geholpen hebben in de "opvoeding" van onze laatste nest kittens. Die zijn moederloos binnengekomen op 5 weken en obi heeft een héél uitgesproken "vadergevoel" precies, hij heeft hen echt door het hele huis begeleid toen ze uit de kamer mochten. Fritz is een overblijver uit dat nestje en hij en obi zijn onafscheidelijk, ondanks het grote verschil in grootte en gewicht (en leeftijd)
Wij hechten heel veel belang aan het socialiseren van onze kittens, vandaar dat ze (na enige quarantaine tijd en vaccinaties) ook met onze sociale poezen mogen omgaan (onze katinnen zijn hiervoor te dominant, maar onze katers zijn echt SUPER met kittens, raar maar waar!)

Ik vertel maar wat ik zie hé, en onze poezels zijn gevaccineerd en ontwormd en heel de resem dus een echt gevaar zie ik niet echt?

Bewerkt door Dier, 17 november 2009 - 20:04.

Ja, maar 3 ineens leek me gewoon veel. Maarja ik kan zoiezo niet echt oordelen zo vanop afstand natuurlijk.

Voor bange, schuchtere katten zijn teveel impulsen inderdaad niet goed. Ze doen ook vaak een stapje vooruit, om er daarna weer 10 achteruit te doen. Heeeeel veel geduld is het codewoord. Ik lees in je berichten heel veel frustratie tov haar, als ze bv niet eet, als ze angstig reageert etc. Maar daar ga je nu eens echt niets mee vooruit komen... meer zelfs, dat zal alleen een averechts effect op haar hebben. Ik ken meerdere mensen die hele schuwe, bijna onhandelbare katten in huis hebben gehaald en dat is echt een werk van lange adem om zo'n katten tam en zelfzeker te maken. Ik ken mensen die katten hebben die ze zelfs een jaar of twee niet eens konden aaien, en dan ineens komen ze eens heel voorzichtig knuffelen, doen ze een stapje vooruit... om zich dan weer maanden bijna niet te laten zien. Maar de tijd tussen hun goede momenten wordt steeds kleiner en uiteindelijk zijn er best wel veel goede momenten, maar blijft dat geduld cruciaal is...

Persoonlijk zou ik haar nu toch echt wat tijd gunnen, het heel rustig aan pakken, geen katten erbij (of heel goed afgewogen, maar zou er echt niet te veel katten bij zetten) en denk eraan dat het lang kan duren vooraleer je eens wat echte verbetering gaat zien, maar haar dwingen om bij jou te komen en tam te zijn zal alleen maar averechts werken.

Bewerkt door Smitten Kitten, 18 november 2009 - 01:26.

We dwingen haar niet hoor, integendeel, toen obi en fritz erbij waren kwam ze vanzelf naar de krabpaal om te kijken...

die frustratie schrijf ik hier ook enkel van mij af hoor, ik moet toch een uitlaatklep hebben hé naar kira toe probeer ik echt om onbevooroordeeld te zijn en haar enkel heel liefdevol te benaderen, maar om dat te kunnen moet ik soms mijn problemen van me af kunnen schrijven (en wat is daat beter voor dan een forum vol kattenvrienden hé?)
Ik voel echt mee met dat katje, geen enkele kat verdient het om op zo'n manier te leven en we doen er alles aan om haar een goed gevoel te geven!

ze eet nu terug, en ik heb het idee dat ze het echt wel goed kan vinden met fritz! Hij was deze morgen aan het krabben aan die deur, hij wilde binnen, en daarnet toen we gingen kijken leek het alsof er serieus gespeeld werd deze nacht, dus wie weet?

(sinds fritz hier in huis is komt ook onze miro, die ook erg schuw is, weer hele dagen binnen slapen, voordien deed hij dat niet! Ik weet niet of dat echt door fritz komt maar ik zie toch een parallel?)


ik duim mee voor m'n kleine kira, 'tis zo'n mooi en schattig popje...

Je zou dan toch zeggen dat Fritz haar goed doet he, misschien is Kira helemaal geen katje om alleen te houden, en heeft ze een buffer nodig in de vorm van een andere kat, om alles minder bedreigend te ervaren.
En was Mori gewoon te dominant voor haar?

Nashota zei:

juist daarom heb ik andere poezen geprobeerd hé! omdat de problemen begonnen zijn toen mori vertrok, maar mét mori mocht ik haar niet aaien dusja...


ik heb een heel wazige foto met m'n gsm (zal em als ik in leuven ben online gooien)
Fritz en kira, samen op de kleerkast (en van fritz weet ik zeker dat hij me niet wil aanvallen al ik kira aai, fritz is een sociaal geval )


kleine maar zekere victorie!