Het weekend begon zoals altijd, de jongste kindjes (nuja mijn zus van 15 is een kop groter dan mij en met mijn zus van 13 scheelt het niet veel)kwamen thuis van het internaat en dat werd begroet met vele poezenknuffels, hondenlikjes en een concert van de cavia, dwergpapegaaien en de ratjes. Wat is iedereen blij als het zaterdag is geworden en de rust weergekeerd. Die dag gingen mijn ouders naar een babyborrel en wij blij, het huis van ons alleen. Ik besloot om een pasta met vis te maken. Dit zorgde voor veel nieuwsgierige neuzen in mijn beurt en een paar mislukte aanvallen op de vis. Uiteindelijk was het eten klaar en opgegeten. De blikjes lagen veilig opgeborgen in de vuilniszak, dat dachten we toch, ... We hadden de tv opgezet, tot plots gejank weerklonk uit de keuken. Toen we rondkeken zagen we dat Chanel, de chihauhau van mijn oudste zus, ontbrak samen met een kat. We dachten dat ze aan het spelen waren en dat Chanel haar zin niet kreeg, want dan jankte ze regelmatig. Maar nee, de kat kwam afgewandeld en we hoorden een blikje rammelen met nog meer gejank. Wij allemaal rechtgesprongen de keuken in. En daar stond Chanel naast de geplunderde vuilbak met haar tong vast in één van de blikjes vis

... Dan maar madam beetgepakt en haar kopje proberen stil te houden en ondertussen uitzoeken hoe ze haar tong in dat blik had vastgekregen. Uiteindelijk naar veel proberen hadden we de tong los gekregen, Chanel nog steeds in paniek, en de andere honden en katten kwamen kijken wat de schade was, gelukkig niet veel

. De rest van de namiddag en avond heeft ze de hele tijd op onze schoot gelegen en durfde ze de keuken niet meer in, tot groot jolijt van de kat met wie ze altijd speelt (leest wakker maken als hij gaat slapen

) die hem daar onmiddellijk ging placeren.